Misafirler gideli epey olmuş, saat gece on iki buçuğa gelmişti. Odada sadece ev sahibi ve Sergei Nikolayaviç ile Vladimir Petroviç kalmıştı. Ev sahibi hizmetliyi çağırarak akşam yemeğinden kalan tabakları ve yemek artıklarını götürmesini emretti.

Keniagina söz verdiği üzere annemle görüşmeye geldi ancak O annemde iyi bir ilk izlenim bırakmamış ve annem O'ndan hiç hoşlanmamıştı.

Sabah kahvaltısına indiğimde annem beklediğimden daha az azarladı beni ve geceyi nasıl geçirdiğimi zorla anlattırdı bana.

Benim için gerçek işkence o an başladı. Bu konu aklıma takılmıştı. Sabah akşam kafa yoruyordum. Elimden geldiğince fark ettirmemeye çalışarak Zinaida’yı izliyordum sürekli.

Ertesi gün erkenden kalkıp kendime bir sopa hazırladım ve şehrin dışına doğru yola koyuldum. Orada kafamı dinlendiririm diye düşündüm.

Ertesi gün Zinaida'yı sadece uzaktan gördüm. Annesiyle birlikte faytona binmiş bir yere gidiyorlardı.

Babam her gün atına binerek gezintiye çıkıyordu. Onun uzun ve ince boyuna, uzun bacaklarına sahip koyu sarı renkli İngiliz atı vardı.